Je kunt er niet meer omheen. De nieuwe Omgevingswet vraagt meer kennis en vaardigheden van ambtenaren om in de geest van de nieuwe Omgevingswet te kunnen en willen werken.

Dit gegeven dringt nu ook steeds duidelijker door bij wethouders, gemeentesecretarissen en (team-) leiders binnen gemeenten.

Welke reflexen zie je nu vooruitlopend op de invoering van de Omgevingswet ontstaan?

• Gemeenten bereiden zich met hun ambtenaren (en politici) intern voor.
• Het bedrijfsleven en maatschappelijke instellingen wachten af met uitzondering van enkele grote bedrijven.
• Wakkere inwoners zien mogelijkheden en gaan aan de slag.

Allen gaan bezig vanuit de oprechte overtuiging dat zo de belangen, kansen en mogelijkheden zo goed mogelijk gewaarborgd kunnen worden.

Alle belanghebbenden bereiden zich helaas sectoraal voor op de komst van de Omgevingswet en trappen bijna automatisch in deze val. Maar is het niet juist de bedoeling van de Omgevingswet om integraal te werken en biedt de invoering van de Omgevingswet hiervoor niet de uitgelezen KANS??

Het grote gevaar is, dat sectoraal alles uitgekauwd wordt en alles bij “het oude” blijft. Na sectorale voorbereiding wordt getracht om samen te werken en je ziet het al gebeuren in een aantal gemeenten:

dé “Eerst Intern Regelen Reflex”….

De voor de hand liggende vraag is:

Is het niet eenvoudig beter en praktischer om nu al gezamenlijk in een kleine setting met haalbare pilots te gaan SAMEN werken. Uitgaan van de kracht van het gebied en vooral draagvlak bij alle belanghebbenden.

Vooral omdat het bij iedere belanghebbende nogal wat vergt om te weten waar het om gaat en wat je mogelijkheden zijn. Het ingraven is bij de individuele voorbereiding door iedere belanghebbende en sector dan al begonnen. Is dit niet in strijd met de geest van de Omgevingswet, want deze gaat uit van circulair en gezamenlijk ontwikkelen in plaats van een parallelle, sectorale benadering…..

De nieuwe Omgevingswet wil kansen bieden voor duurzaamheid en kwaliteit. De politieke wil om deze kwaliteit centraal te stellen moet er dan wel zijn. Het beleid wordt niet alleen in Den Haag, maar vooral in gemeenten waargemaakt als dichtst-bij-de-inwoners-staande-overheid.

Dit houdt in dat er een andere dynamiek gaat ontstaan in de samenwerking tussen ambtenaren, inwoners en bedrijfsleven. Sterker nog de functioneel ingerichte gemeentelijke organisatie gaat de integrale samenwerking steeds meer belemmeren.

Dé 4 Uitdagingen voor gemeenten in de nabije toekomst zijn:

• De bereidheid van de ambtenaar om vraaggestuurd en telkens opnieuw in wisselende samenstellingen aan oplossingen te werken als voorwaarde voor succes.
• Een lerende en faciliterende houding ontwikkelen.
• Meenemen van de lokale politiek in de veranderende denk- en doerichting.
• Oplossingen ontstaan steeds vaker gaandeweg in de samenwerking tussen collega’s professionals, inwoners en bedrijfsleven.

Ik ben benieuwd hoe u hierover denkt?? Laat het mij weten via een reactie.